Τα χειροποίητα να τα αγαπάς λίγο περισσότερο…

Το χειροποίητο είναι πάντα διαφορετικό. Έχει μια δική του γοητεία, έχει ενέργεια, μια αξία ιδιαίτερη. Ο καλλιτέχνης αφιερώνεται, αφοσιώνεται και δημιουργεί… με τα χέρια του!

Αυτό είναι. Χειροποίητο ονομάζουμε το κόσμημα που για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μόνο εργαλεία χειρός. Οι πένσες, η σέγα, η λίμα, τα σφυράκια γίνονται η προέκταση του χεριού κάθε δημιουργού και το εργαστήριο γεμίζει ήχους που οδηγούν στο ζητούμενο.

Στο χειροποίητο κόσμημα δεν χρησιμοποιούνται ηλεκτροκίνητες μηχανές και το κόσμημα δεν έχει χυτά ή πρεσσαριστά μέρη. Το χέρι του σχεδιαστή είναι εκεί για να σμιλέψει το ασήμι, να λιμάρει, να γυαλίσει. Ο δημιουργός είναι εκεί, πάντα παρών και πάντα εμπλεκόμενος.

Στόχος η μοναδικότητα. Ποτέ και τίποτα δεν είναι το ίδιο. Λεπτομέρειες που δίνουν διαφορετική γεύση, ενέργεια, ιδιαιτερότητα. Αυτό. Αυτό έχουν τα κοσμήματα που κρατάτε στα χέρια σας και φέρουν την υπογραφή μου.

Έχουν τις ώρες μου στο εργαστήριο, εκεί όπου σταματά ο υπόλοιπος κόσμος και οι υποχρεώσεις του και μένω εγώ και τα μέταλλά μου, εγώ και οι σκέψεις μου. Τα σφυράκια μου και οι πένσες μου. Έχουν την αγάπη μου, την ενέργειά μου, την επιθυμία και τη θέλησή μου να φορέσεις κάτι τόσο μοναδικό όσο και ο κάθε άνθρωπος. Έχουν τις μνήμες μου, την εμπειρία μου, το συναίσθημά μου.

Τί κι αν συμβεί κάποιο ατυχηματάκι; Μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτό, έτσι δεν είναι; Οι φίλοι μου γελάνε, αν τύχει να με πάρουν τηλέφωνο την ώρα που είμαι στο εργαστήριο. Υπό τους ήχους των σφυριών που χτυπάνε πάνω στο ασήμι, με κλείνουν, για να προσέχω, να συγκεντρωθώ.

Αλλά έτσι είναι… Το χειροποίητο σημαίνει άγγιγμα, προσωπική προσπάθεια και αγάπη. Πολλή αγάπη για την τέχνη σου. Κάθε μέρα είναι διαφορετική, κάθε κόσμημα είναι διαφορετικό. Και κάθε μέρα γίνομαι καλύτερη. Γιατί όπως έλεγαν και οι γονείς μου, η τέχνη μαθαίνεται στον πάγκο και τα εργαλεία είναι οι σύμμαχοί σου, η προέκταση του χεριού σου.

Χρόνια τώρα λοιπόν, τα πολύ πρωινά όταν ο μικρός μου είναι στο σχολείο ή τα βράδια που έχει πέσει για ύπνο, συναντώ τους συμμάχους μου. Και δημιουργούμε για σένα αυτό το κάτι που θα σου δώσει στιλ και χαμόγελο. Χειροποίητα…

Αν δεν ματώσεις, αν δεν βουτήξεις στην άσπριση (οξύ),
Το δάχτυλο με αίμα αν δεν σπάσει η φρέζα (το τρυπάνι),
Αν δεν ματώσει το καλεί και η σέγα, πώς θέλεις η τέχνη μέσα σου να μπει;
Κι ας κοροϊδεύουν. Λαχτάρα και αγάπη θέλει.
Και αυτή ό,τι αξίζεις θα σου δώσει.
Για αυτό να έχεις το νου σου στις τιμές, καλά να ζυγίζεις.

Με αυτό θα σε αφήσω λίγο πριν κατέβω στο εργαστήριο μου. Με ένα ποιηματάκι που έλεγαν οι παλιοί. Κι εύχομαι κάθε φορά που θα κοιτάς τα χειροποίητα κοσμήματά σου, να τα αγαπάς λίγο περισσότερο πια…